Ακτοπλοίας πάθη

Ενώ πλησιάζουμε στην αρχή της τουριστικής περιόδου, η εικόνα που διαμορφώνεται στο χώρο της ακτοπλοΐας δεν είναι και η καλύτερη δυνατή , ενώ τα παράπονα των επιβατών πληθαίνουν μέρα με τη μέρα.
Η αραίωση των δρομολογίων των πλοίων, οι αλλεπάλληλες αυξήσεις των ναύλων, οι συχνές και πολύωρες καθυστερήσεις καθώς και οι συχνές βλάβες στα επιβατηγά συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση της τουριστικής κίνησης προς τα νησιά ,παρά τις προσδοκίες περί του αντιθέτου.
Η αραίωση των δρομολογίων των πλοίων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απόσυρση, λόγου ορίου ηλικίας ,μιας σειράς υπέργηρων, ιδιαίτερα αργών και αμφισβητούμενης αξιοπλοίας πλοίων είτε στην ακινητοποίηση κάποιων άλλων. Οι ακτοπλόοι εφοπλιστές από τη μια πλευρά ,επικαλούμενοι οικονομικές ζημίες ,δεν προβαίνουν σε επενδύσεις , ενώ από την άλλη συνεχίζουν να λαμβάνουν εκατομμύρια ευρώ από επιδοτήσεις που αφορούν στην εξυπηρέτηση της άγονης γραμμής.
Ο ιδιαίτερα έντονος ανταγωνισμός, που επικρατεί στο χώρο της ακτοπλοΐας , ειδικά στις ‘γραμμές-φιλέτο’ οδηγεί στα συνεχόμενα δρομολόγια των πλοίων, δίχως την απαραίτητη συντήρηση και τον επιστάμενο έλεγχο των πλοίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι περισσότερα από επτά πλοία έχουν ακινητοποιηθεί λόγω βλαβών κατά τη διάρκεια της φετινής περιόδου, ενώ το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας αρνείται να δώσει επίσημα στοιχεία για τις φετινές βλάβες.
Εν τω μεταξύ οι συνεχόμενες και υπέρογκες αυξήσεις στις τιμές των ναύλων των πλοίων, οι οποίες δεν δικαιολογούνται μόνο από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, καθιστούν δυσβάσταχτο το κόστος μεταφοράς π.χ μιας οικογένειας από και προς τα νησιά. Στις περιπτώσεις δε που επιλεγεί για τη μεταφορά κάποιο ταχύπλοο, το κόστος της πρώτης θέσης προσεγγίζει τα αεροπορικά εισιτήρια. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και τις ‘αλμυρές’ τιμές στα μπαρ των πλοίων ,ολοκληρώνεται το παζλ της εικόνας της ακτοπλοίας στη χώρα μας.
Είναι προφανές ότι η υποτιθέμενη ‘απελευθέρωση’ της ακτοπλοΐας δεν απέβη προς όφελος των νησιωτών και των επιβατών. Τα ως τώρα ανεκπλήρωτα αιτήματα των κατοίκων των νησιών για προσιτή οικονομικά , συχνή και αξιόπιστη ακτοπλοϊκή σύνδεση δε φαίνεται να απασχολούν τους ακτοπλόους εφοπλιστές και το ΥΕΝ, το οποίο ανέκαθεν αρκούνταν σ’ ένα διαχειριστικό-διακοσμητικό ρόλο υπό την επίκληση και μόνο της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος. Η αίσθηση ότι οι νησιώτες αποτελούν ,όσον αφορά στις μετακινήσεις, πολίτες δεύτερης κατηγορίας τείνει να γενικευτεί. Και αλλαγή .. πλεύσης δεν προβλέπεται..